المپیک زمستونی پیونگ چانگ چند روزیه س که شروع شده و ما می خوایم از زاویه ای متفاوت به این اتفاق ورزشی بزرگ نگاه کنیم.
این روزا هر روز خبر می رسه که یه حادثه تروریستی در نقطه ای از جهان و به طور خاص خاورمیانه به وقوع پیوسته س. حوادث تروریستی که در قرن بیستم با احتمال خیلی کم رخ می دادن در قرن جدید به یه موضوع طبیعی تبدیل شدن. اما باید بدونین که حادثه تروریستی فقط در کشورای جنگ زده و مناطق پر تنش رخ نمی دن و در معدودی از موارد تماشاگر حوادث تروریستی در کشورای بسیار امن و در مسابقات ورزشی بوده ایم که باعث شوکه شدن فکرا عمومی شدن.
حالا که این روزا مسابقات المپیک زمستونی در شهر پیونگ چانگ کره جنوبی در جریانه می خوایم در مورد حادثه تروریستی سه دهه پیش در یکی دیگه از شهرهای این کشور صحبت کنیم که اونم در بحبوحه مسابقات المپیک و با هدفی سیاسی انجام شد.
در ۲۹ نوامبر ۱۹۸۷، دو جاسوس اهل کره شمالی در بغداد سوار هواپیمایی از خطوط هوایی کره جنوبی شدن. این دو از اسامی و پاسپورتای جعلی استفاده کرده و به عنوان توریست ژاپنی سوار هواپیمای نامبرده شده بودن. هم اینکه اونا تونستن نیروهای امنیتی رو راضی کنن که باتریای رادیو خود رو به درون هواپیما ببرن و با نشون دادن این باتریا به بخش امنیتی فرودگاه، بی خطر بودن اونا رو ثابت کردن. اما واقعیت این بود که این رادیو یه بمب بود که بوسیله این دو باتری تغذیه می شد.
این دو جاسوس بمب نامبرده رو در داخل سطل آشغال سقفی هواپیما کار گذاشته و بعد در توقف کوتاه هواپیما در ابوظبی، از هواپیما پیاده شدن.
وقتی هواپیمای پرواز شماره ۵۸۵ دوباره به پرواز درآمد، بمب منفجر شده و همه ۱۱۵ سرنشین اون که بیشترً اهل کره جنوبی بودن کشته شدن. مقامات امنیتی رد جاسوسای کره شمالی رو پیدا کرده و قبل از این که اونا بتونن با سیگارهای شامل سم سیانور خودکشی کنن اونا رو دستگیر کردن. یکی از اونا در اثر استنشاق گاز سیانید کشته شد اما دیگری زنده مونده و به کره جنوبی مسترد شد، کشوری که قرار بود در ۱۰ ماه آینده میزبان مسابقات المپیک باشه. هر چند این حادثه تروریستی نزدیک به یه سال قبل از المپیک به وقوع ملحق شد اما شکی نبود که این عملیات خرابکارانه تلاشی واسه ایجاد ترس و ترس در آستانه مسابقات المپیک بود تا مقامات المپیک رو تشویق به تغییر دادن مکان برگزاری مسابقات کنه یا دستکم کشورای دیگه رو از حضور در این مسابقات برحذر داره.
سازمان سیا قبل از وقوع این حادثه تروریستی نگرانیای خود از خطر کره شمالی واسه مسابقات المپیک تابستون ۱۹۸۸ در سئول رو گفته و این حادثه باعث شد که نگرانیای شدیدا زیاد شه.
حالا بعد از ۳۰ سال هم هنوز بسیاری می گن که باید مراقبت حادثه تروریستی مشابهی بود که المپیک زمستونی ۲۰۱۸ پیونگ چانگ رو تحت تاثیر قرار نده. اما واسه امنیت این مسابقات تعداد مامورین تامین امنیت این مسابقات نسبت به المپیک ۲۰۱۶ ریودوژانیرو ۴ برابر شده و بعید به نظر می رسه اتفاقی مشابه سال ۱۹۸۸ کره جنوبی و مسئولان برگزاری این مسابقات رو غافلگیر کنه.
تلاشای کره شمالی واسه خرابکاری در مسابقات المپک در اواسط دهه ۱۹۸۰ شروع شد، بدون این دست اون دست کردن بعد از این که کمیته بین المللی المپیک اعلام کرد که مسابقات المپیک ۱۹۸۸ در سئول کره جنوبی برگزار می شه.
در اول کره شمالی با یه پیشنهاد غیرمنتظره به کره جنوبی و کمیته بین المللی المپیک وارد کارزار شد.
اونا از دو بخش فوق خواستن که المپیک ۱۹۸۸ به طور مشترک در دو کشور برگزار شده و هر کدوم از دو کشور نصف مسابقات رو در زمین خود برگزار کنن. این درخواست بسیار غیرمنتظره و عجیب و غریب بود چون تا اون زمان هیچ کشوری میزبانی مسابقات المپیک رو با کشور دیگری سهیم نشده بود. باحال تر این که این پیشنهاد از طرف کشوری که شدیدا خارجیا رو تحتِ کنترل قرار می داد و رفت و اومد در اون سخت بود ارائه شده بود که قوانین اون با یه مسابقه بزرگ و بین المللی در اندازه المپیک موافق نبود.
بعید به نظر می رسید که کره شمالی یهو مرزهای خود رو به روی ده ها هزار روزنامه نگار و دستکم چند ده هزار از بازیکنان و تماشاگران و توریستا باز کنه و این همون نکته ای بود که خوان آنتونیو سامارانش، رییس کمیته بین المللی المپیک در سا ل۱۹۶۸ در نشستی که واسه بررسی این درخواست تشکیل شده بود گفت. باحال این که کره شمالی خود هم می دونست که امکان برگزاری اینجور مسابقات بزرگی در این کشور وجود نداره اما هدف اونا از این درخواست با اطمینان از غیرممکن بودن اون چی بود؟ در واقع اونا با شرکت در جلسات همکاری و گفتگو با کره جنوبی می خواستن به چین و اتحاد جماهیر شوروی به عنوان متحدان خود نشون بدن که میشه با این کشور از در منطق درآمد و رهبران این کشور آدمای عاقل و منطقی هستن.
دولت کره جنوبی هم از این ترس داشت که شرکت نکردن در مذاکرات با کره شمالی باعث می شه اتحاد جماهیر شوروی و چین در این مسابقات حضور پیدا کنن. از این رو مقامات کره ای (جنوبی) برگزاری المپیک ۱۹۸۸ با فرستادگان همسایه شمالی خود دیدار کرده و پیشنهاد دادن به جای برگزاری نصف مسابقات به طور مساوی در هر کدوم از دو کشور (که به نظر اونا اصلا امکان اون نبود) تعداد کمی از بازیا و مراسم در خاک همسایه شمالی برگزار شه.
فکر اونا هم این بود که اگه در بین برگزاری مراسم همسایه چموش شمالی بخواد کار غیرمعقولی بکنه مطمئنا متحدان قدرتمندش اونو از این هدف منصرف می کنن.
اینجوری کره جنوبی پیشنهاد کرد که مسابفات مربوط به رشته فوتبال، تنیس روی میز و تیراندازی در خاک کره شمالی برگزار شن، پیشنهادی که مشابه اونم در مسابقات المپیک زمستونی ۲۰۱۸ به این کشور ارائه شد.
اما این پیشنهاد نسبت به اون چه که مقامات کره شمالی درخواست کرده بودن بسیار کمتر بود. کره شمالی میخواس که مسابقات کامل و بیشتری در خاک این کشور برگزار شن و با این پیشنهاد کره جنوبی و کمیته بین المللی المپیک مخالفت کرد.
در پاییز سال ۱۹۸۷ به طور کاملً مشخص شده بود که موافقتی در این مورد بدست نمیاد.
کره شمالی هم نتونست کشورای چین و اتحاد جماهیر شوروی رو تشویق به بایکوت کردن این مسابقات کنه و این موضوع بیشتر از قبل واسه اونا دردناک بود.
در اوایل سال ۱۹۸۸ دو کشور نامبرده اعلام کردن که ورزشکاران خود رو واسه شرکت در این مسابقات اعزام می کنن. واسه کره جنوبی حضور تعداد خیلی از کشورای جهان در این مسابقات یه پیروزی دیپلماتیک به حساب می اومد چون حکومت این کشور تنها یه سال قبل از سیستم نظامی به سیستمی به طور کاملً دموکراتیک تبدیل شده بود و میخواس از این مسابقات به عنوان وسیله ای واسه شناساندن خود به دنیا استفاده کنه.
تا اون زمان کره جنوبی اسم و اعتبار خوبی در جامعه بین المللی نداشت و این مسابقات می تونست کلا دیدگاه ها نسبت به این کشور رو عوض کنه که همین اتفاق هم اتفاق افتاد. علاوه بر این از این مسابقات به عنوان وسیله ای واسه بالا بردن غرور ملی استفاده شد.
حمل مشعل این مسابقات رو پیرمردی ۷۶ ساله به نام سون کی چانگ رو دوش داشت که در وقتی که شبه جزیره کره در تصرف ژاپنیا قرار داشت، در مسابقات المپیک برلین در سال ۱۹۳۶ مدال طلای دو ماراتن مردان رو به دست آورده بود. ایشون که اصالتاً کره ای بود تحت نام و پرچم ژاپن در این مسابقات شرکت کرد اما در کنفرانس خبری بعد از تموم شدن مسابقه اعلام کرد که اون یه کره ایه و ژاپن کشورش رو اشغال کرده. ورود این مرد پس از ۵۲ سال به ورزشگاه افتتاحیه در حالی که مشعل مسابقات رو در دست داشت شوری در میان تماشاگران ایجاد کرده و بسیاری رو با به خاطر آوردن اتفاق المپیک ۱۹۳۸ به گریه انداخت. بعد از مسابقات المپیک ۱۹۸۸ سئول، خیلی از کشورای بلوک شرق برخلاف گذشته با به رسمیت شناختن کره جنوبی به عنوان یه کشور، کره شمالی رو تنها گذاشتن.
به نظر بسیاری، کشور کره شمالی که امروزه به یه کشور منزوی و دشمن تبدیل شده و تموم منافع خود رو فدای برنامه خطرناک هسته ای خود کرده در واقع زاییده موفقیت کره جنوبی پس از برگزاری مسابقات المپیک ۱۹۸۸ه که اعتبار بسیاری واسه این کشور به همراه داشته و کره شمالی رو از متحداش که تا اون زمان شدیدا به اونا وابسته بود و از پشتیبانی اونا اطمینان داشت ناامید ساخت. در اون مسابقات تنها کره شمالی، کوبا و چند کشور معدود دیگه مسابقات رو بایکوت کردن. از طرف دیگه مقامات کره جنوبی میخواستن با برگزاری موفق و بی اشکال این مسابقات و میزبانی از جامعه بین المللی، همسایه شمالی خود رو تحقیر کرده و اینجوری المپیک تابستونی ۱۹۸۸ فرصتی از دست رفته واسه کره شمالی بود که اونو به یه کشور منزوی و عصبانی تبدیل کرد.
هر چند در مسابقات المپیک زمستونی ۲۰۱۸ پیونگ چانگ همکاریای بی سابقه ای مانند تشکیل تیم مشترک هاکی زنان انجام شده اما خیلی از کشورها انتظار ندارن تنشای بین دو کشور با این همکاریای کوچیک و ظاهری کم بشه هرچند انتظار نمی ره که تماشاگر حادثه تروریستی و خرابکارانه ای مانند گذشته باشیم. کیم هیون هوی، جاسوس کره شمالی که بازمانده حادثه تروریستی بمب گذاری هواپیمای کره جنوبی در سال ۱۹۸۸ بود هم با این دیدگاه موافقه.
ایشون که حالا از مخالفان رژیم کره شمالی هستش در کنفرانسی قبل از شروع این مسابقات گفته که به نظر اون تیم مشترک هاکی تنها «یه نمایش تبلیغاتی از طرف کیم جونگ اون» بوده و نباید توقع داشت که روابط حسنه ای به دنبال اون اتفاق بیفته. ایشون در این باره اینجور گفته:” کره شمالی از مسابفات المپیک به عنوان یه اسلحه استفاده می کنه.
این کشور می خواد با گرفتن دستای کره جنوبی از تحریما فرار کنه و اینجوری از تنهایی بین المللی خارج شه”.
نگاهی به تغییرات لباسای المپیک از اولین بازیای زمستونی در ۱۹۲۴ تا حالا
۱۶ ورزشگاه المپیک عجیب در سراسر دنیا که دیدنشون شما رو حیرت زده می کنه
جدول واقعی المپیک به روایتی متفاوت
مدالای المپیک ۲۰۲۰ توکیو از بازیافت تلفنای هوشمند ساخته می شن
